CU Kids

Ach, je weet wel hoe dat gaat. Dan wordt er zo’n reclamebureau ingehuurd met een kekke naam. En dat die ambitieuze, van energie stuiterende jongens en meisjes van zo’n bureau dan een creatief concept bedenken. Met nonchalant zelfvertrouwen voor het voetlicht gebracht bij de campagnepresentatie. Powerpoint. Klik, dia, klik. Hier en daar wat toelichtende woordjes. Maar niet teveel, de campagne moet voor zichzelf spreken. Toekomst. Groei. Stralend. Positief.

Dus daar hangen ze nu in de Jaarbeurstraverse. Die manshoge, glimmende foto’s van die even glimmende kinderen. De CU Kids: Lucas, Milan, Jasper, Sasmita, Job, Emma, Sophie, Thijs, Zara en Mats. CU 2030. See you, weet je wel. 2030, dan is het stationsgebied klaar en zijn deze kids jong volwassenen.

Toegegeven, het zijn snoepjes allemaal. Lucas bijvoorbeeld, met die knalgele bouwhelm op zijn prachtige rode krullen. Of die guitige Milan, die met die tang in zijn handen wel raad weet. De CU Kids groeien met ons mee. Dus zijn de portretten van twee jaar geleden, bij de start van de bouw van het stationsgebied, onlangs vervangen door nieuwe.

Je moet er wat voor over hebben als trotse ouders. Het portretrecht van je kroost verpatsen aan de gemeente Utrecht for the sake of the city. Want het zal naast eeuwige roem toch vast wel een zakcentje opleveren voor de pappa’s en mamma’s?

Wat ik me verder afvraag: zouden ze blijven stralen, al die jaren, de CU Kids? Toekomst = namelijk ontwikkeling = verandering. Een even hard gegeven als de vertraging van de bouw van het stationsgebied en de oplopende kosten.

Het zou me dus niets verbazen als bijvoorbeeld zo’n Jasper, nu nog zachtaardig en coöperatief in de lens blikkend, zich over een tijd tot een heel andere CU Kid heeft ontwikkeld. Elektrische gitaar om zijn hals, zijn middelvinger opstekend naar zijn moeder die hem vriendelijk vraagt wanneer hij weer even tijd voor de volgende fotoshoot voor CU 2030. De fotograaf van de gemeente hangt namelijk aan de telefoon. ‘What the fok, mam! Ik sta hier onwijs chill te jammen met mijn vrienden, ja?! Lazer op!’

Of dat zo’n geslepen Sasmita, inmiddels cum laude afgestudeerd aan de faculteit rechten haar ouders én de gemeente in 2030 voor de rechter sleept. Een astronomisch bedrag claimend vanwege de jarenlange schending van haar privacy.
|
Ik hoop voor de CU-partners dat ze zich juridisch waterdicht hebben ingedekt tegen die smartkids. Anders valt het leed niet te overzien.

Deze column is ook verschenen op de site Destadutrecht.nl

Plaats een reactie